Dilan Aydin: “Achteraf gezien hebben we signalen gemist”

Bij de aankoop van Mattvey wisten Dilan Aydin en haar vriend wel dat er een verhaal bij zat, alleen hadden ze nooit gedacht dat hij het zó op een rennen zou zetten. Met veel geduld en hulp van de juiste mensen zijn ze nu op de goede weg. “Verdiep je in de materie en zoek goede hulp”, adviseert ze anderen.Niet de makkelijksteDilan kwam Mattvey tegen via een Facebook-groep voor liefhebbers van Arabische Volbloeden. “Ik had toentertijd zelf nog een paard, maar mijn vriend is ook gek op paarden. Daarom vroeg ik hem of het niet wat voor hem was. Er stond wel bij dat hij een verhaal had en dat hij niet de makkelijkste was, maar mijn vriend zag het op zich wel zitten. We zijn een keer gaan kijken en hebben hem daarna gekocht. In het begin was hij mede door de verhuizing wat schraal en niet zichzelf. Daarom hebben we toen veel gewandeld en grondwerk met hem gedaan.”Bang voor ruiterOp een gegeven moment kwam er een punt waarop ze ook wilden kijken wat Mattvey onder het zadel zou doen. “We wisten niet hoe hij zou reageren omdat hij bij de vorige eigenaren niet echt onder het zadel was geweest. Daarom zijn we begonnen zoals je ook met een groen paard zou doen. Daaruit bleek dat hij angstig was met een ruiter op zijn rug. Hij werd daar zo gespannen van dat hij ging rennen. Het leek eerst goed te gaan en voor ons was dit heel plotseling, maar achteraf denk ik dat we heel wat kleine signalen over het hoofd hebben gezien.”Nieuwe trainer“Op dat moment zaten we wel even met onze handen in het haar”, geeft de amazone toe. “Dit bleek groter te zijn dan we zelf aankonden. Via-via kregen we tips van instructeurs die bij Annemarie van der Toorn in de leer waren geweest. Het bleek dat er twee trainers vrij dicht bij ons in de buurt een trainingsstal hadden. Na overleg hebben we besloten om Mattvey daar in training te zetten. De trainsters hebben ons eerst aangeraden om naar de kliniek te gaan, omdat ze aan zijn reacties merkten dat er iets niet lekker zat.”Problemen in de rugDit bleek inderdaad zo te zijn. “Mattvey had problemen met de bespiering in zijn rug. Hiervoor is hij bij de kliniek behandeld. Nu wordt dat bijgehouden door de ostheopaat. Daarna kon hij echt in training en zijn er veel stappen gemaakt. Ze zijn met hem begonnen aan de dubbele lijnen en daarna is er een ruiter op gegaan. Na de behandeling zagen we sowieso al snel omslag in zijn gedrag. Dat is voor ons wel echt een leerpunt geweest. Vanaf nu gaan we altijd een paard eerst goed laten nakijken, je moet wel weten of er lichamelijke problemen zijn of niet.”Verkopen of niet?Ondanks het verloren vertrouwen in elkaar, is Mattvey altijd bij Dilan en haar vriend gebleven. “Het is wel eens bij ons opgekomen om hem te verkopen. In zijn trainingsperiode was hij daar vertrouwd geraakt aan de binnenbak. Eenmaal thuis hebben wij de training voortgezet, maar doordat hij wat snel overdonderd is door veranderingen en nieuwe dingen, ging dat in eerste instantie niet zo goed als gehoopt. Daardoor kwamen wij zelf niet verder en vroegen we ons echt af of we er wel goed aan deden om hem te houden. Maar we wilden hem ook niet zomaar wegdoen, dus hebben we hem eerst een periode rust gegeven. We deden in die tijd wel grondwerk en wandelden met hem.”Kleine signalen“Op een gegeven moment zijn we met een grote teddybeer in het zadel gaan oefenen, zoals ze ook op de trainingsstal deden. We hebben één van de trainers gevraagd om ons op onze locatie les te geven. Daardoor hebben we veel meer leren letten op kleine signalen van ontspanning. Ook nemen we nu hele kleine stapjes en blijven we letten op wat Mattvey aangeeft. Mede door hem ben ik ondertussen begonnen met een opleiding over paardengedrag bij Annemarie van der Toorn. Daar leer ik over lichaamstaal en de signalen van paarden. Ik had er altijd al interesse in, maar door Mattvey ben ik wel voor het blok gezet om me er meer in te gaan verdiepen.”Veilige plekOndertussen gaat het weer goed onder het zadel. Dilan vertelt: “Onze ostheopaat blijft hem in de gaten houden en wij zelf zijn gedrag ook. Mijn vriend rijdt hem, omdat hij wat zelfverzekerder is. We zijn nu een weekje op vakantie geweest en pakken hem rustig weer op. Mattvey is verder echt super lief. Hij stelt zich steeds meer open in zijn gedrag. Eerst was hij nog wat afwachtend en eenkennig, hij ziet ons echt als zijn veilige plek. Mattvey vindt het leuk om wat te doen. Wandelen en longeren gaat allemaal goed. Zolang hij zich op zijn gemak voelt is het een super paard om mee te werken. Arabieren zijn over het algemeen heel werkwillig en mensgericht en daar is hij geen uitzondering op.”Zoek hulp“Het is met ups en downs gegaan, maar we willen hem niet kwijt. Zelfs als het rijden niet lukt kunnen we nog genoeg andere dingen doen. Echt doelen hebben we niet. We hebben om de week les en kijken per les waar we naartoe werken. We hopen dat hij mee kan op buitenritten, maar mocht dat niet lukken dan zijn we blij met iedere stap die we maken. Het meest belangrijk is dat Mattvey gezond blijft en lekker in zijn vel zit.” Wat zou Dilan andere mensen die tegen zulke problemen aanlopen adviseren? “Verdiep je in de materie en zoek goede hulp. Kijk naar welke manier van trainen bij je past en zoek iemand waarmee het klikt. Die kan je verder helpen.”Tekst: Femke VerbeekBron: Hoefslag / Overname zonder bronvermelding én schriftelijke toestemming via webredactie@mediaprimair.nl is niet toegestaan.Foto: Privébezit Dilan Aydi...
 Dilan Aydin: “Achteraf gezien hebben we signalen gemist” (dehoefslag.nl)

Bij de aankoop van Mattvey wisten Dilan Aydin en haar vriend wel dat er een verhaal bij zat, alleen hadden ze nooit gedacht dat hij het zó op een rennen zou zetten. Met veel geduld en hulp van de juiste mensen zijn ze nu op de goede weg. “Verdiep je in de materie en zoek goede hulp”, adviseert ze anderen.Niet de makkelijksteDilan kwam Mattvey tegen via een Facebook-groep voor liefhebbers van Arabische Volbloeden. “Ik had toentertijd zelf nog een paard, maar mijn vriend is ook gek op paarden. Daarom vroeg ik hem of het niet wat voor hem was. Er stond wel bij dat hij een verhaal had en dat hij niet de makkelijkste was, maar mijn vriend zag het op zich wel zitten. We zijn een keer gaan kijken en hebben hem daarna gekocht. In het begin was hij mede door de verhuizing wat schraal en niet zichzelf. Daarom hebben we toen veel gewandeld en grondwerk met hem gedaan.”Bang voor ruiterOp een gegeven moment kwam er een punt waarop ze ook wilden kijken wat Mattvey onder het zadel zou doen. “We wisten niet hoe hij zou reageren omdat hij bij de vorige eigenaren niet echt onder het zadel was geweest. Daarom zijn we begonnen zoals je ook met een groen paard zou doen. Daaruit bleek dat hij angstig was met een ruiter op zijn rug. Hij werd daar zo gespannen van dat hij ging rennen. Het leek eerst goed te gaan en voor ons was dit heel plotseling, maar achteraf denk ik dat we heel wat kleine signalen over het hoofd hebben gezien.”Nieuwe trainer“Op dat moment zaten we wel even met onze handen in het haar”, geeft de amazone toe. “Dit bleek groter te zijn dan we zelf aankonden. Via-via kregen we tips van instructeurs die bij Annemarie van der Toorn in de leer waren geweest. Het bleek dat er twee trainers vrij dicht bij ons in de buurt een trainingsstal hadden. Na overleg hebben we besloten om Mattvey daar in training te zetten. De trainsters hebben ons eerst aangeraden om naar de kliniek te gaan, omdat ze aan zijn reacties merkten dat er iets niet lekker zat.”Problemen in de rugDit bleek inderdaad zo te zijn. “Mattvey had problemen met de bespiering in zijn rug. Hiervoor is hij bij de kliniek behandeld. Nu wordt dat bijgehouden door de ostheopaat. Daarna kon hij echt in training en zijn er veel stappen gemaakt. Ze zijn met hem begonnen aan de dubbele lijnen en daarna is er een ruiter op gegaan. Na de behandeling zagen we sowieso al snel omslag in zijn gedrag. Dat is voor ons wel echt een leerpunt geweest. Vanaf nu gaan we altijd een paard eerst goed laten nakijken, je moet wel weten of er lichamelijke problemen zijn of niet.”Verkopen of niet?Ondanks het verloren vertrouwen in elkaar, is Mattvey altijd bij Dilan en haar vriend gebleven. “Het is wel eens bij ons opgekomen om hem te verkopen. In zijn trainingsperiode was hij daar vertrouwd geraakt aan de binnenbak. Eenmaal thuis hebben wij de training voortgezet, maar doordat hij wat snel overdonderd is door veranderingen en nieuwe dingen, ging dat in eerste instantie niet zo goed als gehoopt. Daardoor kwamen wij zelf niet verder en vroegen we ons echt af of we er wel goed aan deden om hem te houden. Maar we wilden hem ook niet zomaar wegdoen, dus hebben we hem eerst een periode rust gegeven. We deden in die tijd wel grondwerk en wandelden met hem.”Kleine signalen“Op een gegeven moment zijn we met een grote teddybeer in het zadel gaan oefenen, zoals ze ook op de trainingsstal deden. We hebben één van de trainers gevraagd om ons op onze locatie les te geven. Daardoor hebben we veel meer leren letten op kleine signalen van ontspanning. Ook nemen we nu hele kleine stapjes en blijven we letten op wat Mattvey aangeeft. Mede door hem ben ik ondertussen begonnen met een opleiding over paardengedrag bij Annemarie van der Toorn. Daar leer ik over lichaamstaal en de signalen van paarden. Ik had er altijd al interesse in, maar door Mattvey ben ik wel voor het blok gezet om me er meer in te gaan verdiepen.”Veilige plekOndertussen gaat het weer goed onder het zadel. Dilan vertelt: “Onze ostheopaat blijft hem in de gaten houden en wij zelf zijn gedrag ook. Mijn vriend rijdt hem, omdat hij wat zelfverzekerder is. We zijn nu een weekje op vakantie geweest en pakken hem rustig weer op. Mattvey is verder echt super lief. Hij stelt zich steeds meer open in zijn gedrag. Eerst was hij nog wat afwachtend en eenkennig, hij ziet ons echt als zijn veilige plek. Mattvey vindt het leuk om wat te doen. Wandelen en longeren gaat allemaal goed. Zolang hij zich op zijn gemak voelt is het een super paard om mee te werken. Arabieren zijn over het algemeen heel werkwillig en mensgericht en daar is hij geen uitzondering op.”Zoek hulp“Het is met ups en downs gegaan, maar we willen hem niet kwijt. Zelfs als het rijden niet lukt kunnen we nog genoeg andere dingen doen. Echt doelen hebben we niet. We hebben om de week les en kijken per les waar we naartoe werken. We hopen dat hij mee kan op buitenritten, maar mocht dat niet lukken dan zijn we blij met iedere stap die we maken. Het meest belangrijk is dat Mattvey gezond blijft en lekker in zijn vel zit.” Wat zou Dilan andere mensen die tegen zulke problemen aanlopen adviseren? “Verdiep je in de materie en zoek goede hulp. Kijk naar welke manier van trainen bij je past en zoek iemand waarmee het klikt. Die kan je verder helpen.”Tekst: Femke VerbeekBron: Hoefslag / Overname zonder bronvermelding én schriftelijke toestemming via webredactie@mediaprimair.nl is niet toegestaan.Foto: Privébezit Dilan Aydi...

Nieuwsgrazer

De beste boeren staan aan wal

De agrarische sector staat bol van de ontwikkelingen. Op boeren.online worden er tientallen nieuwsberichten besproken en kennis gedeeld. Of je nu actief bijdraagt door foto's, video's, topics of reacties te plaatsen, of je zorgt er middels de stemknoppen voor dat de beste reactie naar boven borrelt.. Jouw kennis en inzicht m.b.t. de agrarische sector kunnen deze site nét dat beetje beter maken. Maak ook een (gratis) account aan!