« Forum

Gerben Morsink: “Ik heb geluk dat Navarone Z ‘speciaal’ is”

Gerben Morsink heeft een goed voorjaar achter de rug dankzij de thuisgefokte Navarone Z (v Nabab de Reve), die in topvorm verkeert. Gelukkig heeft Morsink de luxe om de goede paarden iets langer aan te kunnen houden. “Daarnaast wint hij zo veel dat hij zijn eigen kosten en van nog een paar paarden betaalt.”Tekst en foto’s: Sabine TimmanVorig jaar werd je vierde op het NK voor de Senioren, had je dat verwacht?Gerben: “In Nederland hebben we een hele brede top en subtop in het springen en iedereen probeert het NK met zijn toppaard te rijden, dus vooraan eindigen is erg lastig. Het Nederlands kampioenschap heeft echter wel een mooie opbouw, waardoor het voor combinaties die iets minder wedstrijdritme hebben toch ook mogelijk is om hoog te eindigen. Natuurlijk moet je paard de laatste dag wel een dikke 1.60 proef lopen. Met een tweede, vijfde en nu vierde plaats lukte dat mij heel goed de afgelopen jaren. Navarone Z (v. Nabab de Reve, red.) heb ik van jongs af aan opgeleid en op zo’n kampioenschap weet ik nu precies tot hoever ik kan gaan. De eerste dag vraag ik bijvoorbeeld wat meer controle, zodat ik daar de rest van de dagen juist van kan profiteren.”Je eindigt al een paar jaar hoog op het NK, maar we zijn jou nog niet in een landenteam tegengekomen, hoe komt dat?Gerben: “Ik heb het daar na mijn tweede plaats op het NK met Rob Ehrens over gehad, maar uit zijn reactie kon ik afleiden dat hij het nog een beetje een toevalstreffer vond. Mijn paard was toen ook pas net acht, dus nog best jong. Die vijfde plek in 2019 was ook niet slecht, maar daardoor stond ik net buiten beeld. Dit keer was ik heel dichtbij en zonder de pechfout op vrijdag was ik tweede geweest. Rob zag de vooruitgang en ik heb na het NK nog contact gehad met Rob, maar er was ook nog maar één landenwedstrijd geweest in Praag. Dat team was voor het NK al bekend, dus veel kansen heb ik daardoor nog niet gehad. Maar ik heb er vertrouwen in dat mijn droom, om een keer voor ons land uit te komen, straks zeker een keer uit zal komen.”Wist je van jongs af aan altijd al dat je de paarden in wilde?Gerben: “Vijfentwintig jaar geleden zat ik voor het eerst op een paard en hadden we achter ons huis vier stallen voor de fokmerries. Sinds ik ben gaan rijden is het bedrijf langzaam uitgegroeid tot wat het nu is door onze fokproducten netjes op te leiden en te verkopen. Ik wist altijd al dat ik ruiter wilde worden, maar ben toch technische natuurkunde en daarna bedrijfskunde gaan studeren aan de universiteit Twente als ‘arbeidsongeschiktheidsverzekering’. Mocht er iets gebeuren waardoor ik niet meer kan rijden, dan heb ik altijd nog iets om op terug te vallen. Na mijn studie ben ik nog wel parttime bij VDL ETG Almelo gaan werken als factory engineer, maar dat bleek helaas toch niet zo heel goed te combineren met de topsport.”Toch heb je, naast de paarden, op dit moment wel weer een baan. Hoe combineer je dat?Gerben: “Ik rijd elke dag ongeveer tot een uur of twee en daarna werk ik verder aan mijn eigen bedrijf EquineM. Tijdens mijn periode bij VDL werd daar net een digitaal whiteboard geïntroduceerd om de projectplanning op bij te houden. Ik legde gelijk de link naar de paarden. Elk paard is in principe ook een project waarvoor je het management en de juiste trainingen plant om te kunnen pieken. Ik was al heel erg met het management van onze stal bezig door van alles te plannen in Excel en vervolgens uit te schrijven in de agenda en het whiteboard op stal, maar werd getriggerd door het idee dat dit makkelijker moest kunnen. Dus ben ik begonnen met het opzetten van een digitale planningstool die aangestuurd wordt vanuit één databron om niet bijgewerkte locaties te voorkomen. Toen ik dit tegen Gert-Jan Bruggink vertelde had ik gelijk mijn eerste klant binnen en sindsdien is het steeds verder ontwikkeld en zijn er veel meer grote klanten bijgekomen. Mijn bedrijf bestaat nu vijf jaar en voor mij is dit de ideale combinatie naast het rijden.”Je hebt niet echt een vaste trainer, klopt dat? Hoe zorg je dan dat je beter wordt?Gerben: “Mijn vader heeft tot de M gesprongen en heeft mij een goede basis meegegeven in mijn ponytijd. Bij de Junioren en Young Riders ging alles ook nog heel vanzelfsprekend en won ik goud en zilver op het EK en alle kleuren medailles op het NK. Toen de overstap naar de Senioren kwam, kreeg ik er pas wat meer moeite mee en daar heb ik heel weinig begeleiding bij gehad. Ik keek vooral op concours veel hoe andere ruiters werkten met verschillende paarden en heb wel eens wat lessen gehad, maar niet bij een vast iemand. Inmiddels heb ik wel een vaste trainer gevonden in mijn vrouw, Kim, die mij dressuurmatig behoorlijk heeft bijgeschoold. Dat heeft voor veel meer controle in het parcours gezorgd en betere resultaten. Voor de Senioren was ik daar helemaal niet mee bezig, want zonder dressuurmatige basis won ik ook wel. Ik was heel goed in improviseren in het parcours en dat werkt ook goed in de lagere klassen en bij jonge paarden kampioenschappen, maar het heeft mij ook veel goede resultaten gekost. Ik heb nu geleerd dat rijden met controle volgens een plan bij een dikkere proef een betere optie is. Mijn weg is op deze manier wel langer geweest, maar heeft mij wel sterker gemaakt. Een trainer leert je wat werkt, maar als je zelf gaat proberen dan leer je ook wat niet werkt en dat heeft mij ook veel gebracht in het rijden.”Zijn de meeste paarden bij jou op stal eigen fokproducten? Wat zijn de voor- en nadelen daarvan?“Op dit moment komen alle wedstrijdpaarden allemaal uit onze eigen fokkerij. Dat heeft er misschien ook wel invloed op gehad dat mijn weg iets langer was, want ik was altijd druk met het opleiden van paarden en de handel. Als ruiter zit je er met je volle risico in, waardoor verkopen een belangrijk onderdeel is. Maar aan de andere kant is het super mooi om met je eigen opgeleide fokproducten het WK jonge springpaarden te winnen en ook om ze met anderen te zien winnen op het Europees kampioenschap in Gotenburg, met het Ierse team bijvoorbeeld. Ik als ruiter vind het belangrijk dat we paarden fokken met veel bloed, maar wel controleerbaar. Ze moeten foutloos erover willen en voor mij maakt het karakter het verschil tussen een goed paard en een winnaar. Voordeel van een goed karakter is dat een paard, dat niet geschikt is voor de topsport, nog wel een fijn paard kan zijn om bijvoorbeeld het 1.45 m mee te winnen. Hoewel ik kritisch ben op onze eigen fokkerij, schrijf ik de paarden die niet direct in het ideale plaatje passen niet gelijk af. Als ruiter maak je het paard voor een groot deel. Je kunt dus wel zeggen dat een paard wat te sloom is, maar ik vraag me dan af of je als ruiter zo weinig vertrouwen in jezelf hebt dat je dat niet op kunt lossen? Als je zo’n paard goed voor je been maakt, dan hoeft dat geen probleem te zijn. Er wordt soms in de handel wel heel makkelijk kritiek op een paard geleverd en veelal is dat onterecht. De paarden uit ons lijntje zijn in het begin ook niet allemaal makkelijk doordat ze zoveel karakter hebben, maar als je ze voor je wint dan doen ze alles voor je.”Ben je niet bang dat je toppaard straks weer verkocht moet worden om de schoorsteen te laten roken?“Ondertussen hebben we de luxe dat we de goede paarden iets langer aan kunnen houden. Als ze hun belofte waarmaken, dan krijg je er uiteraard ook meer geld voor. Maar dat is wel een risico. Als sporter baal je als je een goede verkoopt, maar deze kun je vaak het beste verkopen en als het dan past moet het toch een keer. Gelukkig wordt Navarone niet zomaar verkocht. Ik kan er goed mee overweg en hij wordt steeds makkelijker te rijden en constanter, maar het is nog steeds geen gemakkelijk paard. Ik heb dus eigenlijk geluk dat hij zo speciaal is en nog niet iedereen er mee kan rijden. Daarnaast wint hij zo veel dat hij zijn eigen kosten en van nog een paar paarden wel betaalt.”Je bent sinds kort ook eventing gaan rijden. Hoe dat zo?“Ja dat klopt! Kim geeft dressuurles aan twee eventingamazones en die hebben mij overgehaald om het een keer te proberen. Ik heb toen een vijfjarig M-springpaard en een zesjarige op Z niveau meegenomen naar een oefencross en dat beviel wel. Het was voor hun redelijk laag, maar ze werden helemaal enthousiast van de andere hindernissen en het snellere tempo. Ik had me zelfs voor een wedstrijd opgegeven, omdat ik toch wel heel fanatiek werd. Maar deze is helaas niet doorgegaan door corona. Van mijn eventingplannen horen jullie dus nog nadat ik mijn eerste wedstrijd heb gereden!”Hoe kijk je naar de toekomst? Waar sta je over een paar jaar?“De weg naar de top is lang, dus ik vind het belangrijk om de weg daarnaartoe zo mooi mogelijk te maken. Ik kan echt genieten van het opleiden en focus me niet alleen op de resultaten. Natuurlijk is de top mijn droom, maar daarvoor moet ik nog wel een stapje verder en daar komen grotere investeringen bij kijken.Het zou leuk zijn als er iemand komt die daarin mee wil investeren, maar zonder diegene zet ik me ook met veel plezier in om steeds een stapje verder te komen.”Succesvolle stamDe familie Morsink heeft met stammoeder Dakina (v. Amor x Nimmerdor) een succesvolle lijn met springpaarden weten te fokken met veel vermogen. Iets wat één van de belangrijkste pijlers is in de springpaardenfokkerij, maar wat bij familie Morsink 25 jaar geleden al topprioriteit was. Uit Dakina komen, zonder dat er ET met haar gedaan is, met Lexicon (v. Voltaire), Carthino Z (v. Carthago Z), Faithfull (v. For Keeps), Clintino (v. Clinton) en Navarone Z (v. Nabab de Reve) al vijf paarden die op 1.50/1.60-niveau springen. Dat is een unicum wat prestaties bij fokmerries betreft. Daarnaast gaf ze ook de KWPN en DWB gekeurde hengst Hofnar (v. Rex Magna xx) die Inter I geklasseerd staat. Lexicon en Carthino Z zijn ook KWPN gekeurde hengsten. En dat allemaal uit één merrie. Uit de generaties daarna komen nog veel meer geweldige sportpaarden voort die presteren op het hoogste niveau, zoals Zekina Z (v. Zandor Z) onder Jane Richard Philips en Chaqui Z (v. Chacco Blue) met Shane Sweetman.Wie is Gerben Morsink?Leeftijd: 32Woonplaats:Enschede (stal in Beuningen)Vrouw en kinderen:getrouwd met Kim, twee zoontjes Mick en DexTopprestaties:2018 Zilver NK Senioren met Navaronne Z (v. Nabab de Reve), 2x brons, 1 x zilver en 2 x goud op het WK jonge springpaarden in Lanake...

---

Gerben Morsink: “Ik heb geluk dat Navarone Z ‘speciaal’ is” (dehoefslag.nl) Gerben Morsink heeft een goed voorjaar achter de rug dankzij de thuisgefokte Navarone Z (v Nabab de Reve), die in topvorm verkeert. Gelukkig heeft Morsink de luxe om de goede paarden iets langer aan te kunnen houden. “Daarnaast wint hij zo veel dat hij zijn eigen kosten en van nog een paar paarden betaalt.”Tekst en foto’s: Sabine TimmanVorig jaar werd je vierde op het NK voor de Senioren, had je dat verwacht?Gerben: “In Nederland hebben we een hele brede top en subtop in het springen en iedereen probeert het NK met zijn toppaard te rijden, dus vooraan eindigen is erg lastig. Het Nederlands kampioenschap heeft echter wel een mooie opbouw, waardoor het voor combinaties die iets minder wedstrijdritme hebben toch ook mogelijk is om hoog te eindigen. Natuurlijk moet je paard de laatste dag wel een dikke 1.60 proef lopen. Met een tweede, vijfde en nu vierde plaats lukte dat mij heel goed de afgelopen jaren. Navarone Z (v. Nabab de Reve, red.) heb ik van jongs af aan opgeleid en op zo’n kampioenschap weet ik nu precies tot hoever ik kan gaan. De eerste dag vraag ik bijvoorbeeld wat meer controle, zodat ik daar de rest van de dagen juist van kan profiteren.”Je eindigt al een paar jaar hoog op het NK, maar we zijn jou nog niet in een landenteam tegengekomen, hoe komt dat?Gerben: “Ik heb het daar na mijn tweede plaats op het NK met Rob Ehrens over gehad, maar uit zijn reactie kon ik afleiden dat hij het nog een beetje een toevalstreffer vond. Mijn paard was toen ook pas net acht, dus nog best jong. Die vijfde plek in 2019 was ook niet slecht, maar daardoor stond ik net buiten beeld. Dit keer was ik heel dichtbij en zonder de pechfout op vrijdag was ik tweede geweest. Rob zag de vooruitgang en ik heb na het NK nog contact gehad met Rob, maar er was ook nog maar één landenwedstrijd geweest in Praag. Dat team was voor het NK al bekend, dus veel kansen heb ik daardoor nog niet gehad. Maar ik heb er vertrouwen in dat mijn droom, om een keer voor ons land uit te komen, straks zeker een keer uit zal komen.”Wist je van jongs af aan altijd al dat je de paarden in wilde?Gerben: “Vijfentwintig jaar geleden zat ik voor het eerst op een paard en hadden we achter ons huis vier stallen voor de fokmerries. Sinds ik ben gaan rijden is het bedrijf langzaam uitgegroeid tot wat het nu is door onze fokproducten netjes op te leiden en te verkopen. Ik wist altijd al dat ik ruiter wilde worden, maar ben toch technische natuurkunde en daarna bedrijfskunde gaan studeren aan de universiteit Twente als ‘arbeidsongeschiktheidsverzekering’. Mocht er iets gebeuren waardoor ik niet meer kan rijden, dan heb ik altijd nog iets om op terug te vallen. Na mijn studie ben ik nog wel parttime bij VDL ETG Almelo gaan werken als factory engineer, maar dat bleek helaas toch niet zo heel goed te combineren met de topsport.”Toch heb je, naast de paarden, op dit moment wel weer een baan. Hoe combineer je dat?Gerben: “Ik rijd elke dag ongeveer tot een uur of twee en daarna werk ik verder aan mijn eigen bedrijf EquineM. Tijdens mijn periode bij VDL werd daar net een digitaal whiteboard geïntroduceerd om de projectplanning op bij te houden. Ik legde gelijk de link naar de paarden. Elk paard is in principe ook een project waarvoor je het management en de juiste trainingen plant om te kunnen pieken. Ik was al heel erg met het management van onze stal bezig door van alles te plannen in Excel en vervolgens uit te schrijven in de agenda en het whiteboard op stal, maar werd getriggerd door het idee dat dit makkelijker moest kunnen. Dus ben ik begonnen met het opzetten van een digitale planningstool die aangestuurd wordt vanuit één databron om niet bijgewerkte locaties te voorkomen. Toen ik dit tegen Gert-Jan Bruggink vertelde had ik gelijk mijn eerste klant binnen en sindsdien is het steeds verder ontwikkeld en zijn er veel meer grote klanten bijgekomen. Mijn bedrijf bestaat nu vijf jaar en voor mij is dit de ideale combinatie naast het rijden.”Je hebt niet echt een vaste trainer, klopt dat? Hoe zorg je dan dat je beter wordt?Gerben: “Mijn vader heeft tot de M gesprongen en heeft mij een goede basis meegegeven in mijn ponytijd. Bij de Junioren en Young Riders ging alles ook nog heel vanzelfsprekend en won ik goud en zilver op het EK en alle kleuren medailles op het NK. Toen de overstap naar de Senioren kwam, kreeg ik er pas wat meer moeite mee en daar heb ik heel weinig begeleiding bij gehad. Ik keek vooral op concours veel hoe andere ruiters werkten met verschillende paarden en heb wel eens wat lessen gehad, maar niet bij een vast iemand. Inmiddels heb ik wel een vaste trainer gevonden in mijn vrouw, Kim, die mij dressuurmatig behoorlijk heeft bijgeschoold. Dat heeft voor veel meer controle in het parcours gezorgd en betere resultaten. Voor de Senioren was ik daar helemaal niet mee bezig, want zonder dressuurmatige basis won ik ook wel. Ik was heel goed in improviseren in het parcours en dat werkt ook goed in de lagere klassen en bij jonge paarden kampioenschappen, maar het heeft mij ook veel goede resultaten gekost. Ik heb nu geleerd dat rijden met controle volgens een plan bij een dikkere proef een betere optie is. Mijn weg is op deze manier wel langer geweest, maar heeft mij wel sterker gemaakt. Een trainer leert je wat werkt, maar als je zelf gaat proberen dan leer je ook wat niet werkt en dat heeft mij ook veel gebracht in het rijden.”Zijn de meeste paarden bij jou op stal eigen fokproducten? Wat zijn de voor- en nadelen daarvan?“Op dit moment komen alle wedstrijdpaarden allemaal uit onze eigen fokkerij. Dat heeft er misschien ook wel invloed op gehad dat mijn weg iets langer was, want ik was altijd druk met het opleiden van paarden en de handel. Als ruiter zit je er met je volle risico in, waardoor verkopen een belangrijk onderdeel is. Maar aan de andere kant is het super mooi om met je eigen opgeleide fokproducten het WK jonge springpaarden te winnen en ook om ze met anderen te zien winnen op het Europees kampioenschap in Gotenburg, met het Ierse team bijvoorbeeld. Ik als ruiter vind het belangrijk dat we paarden fokken met veel bloed, maar wel controleerbaar. Ze moeten foutloos erover willen en voor mij maakt het karakter het verschil tussen een goed paard en een winnaar. Voordeel van een goed karakter is dat een paard, dat niet geschikt is voor de topsport, nog wel een fijn paard kan zijn om bijvoorbeeld het 1.45 m mee te winnen. Hoewel ik kritisch ben op onze eigen fokkerij, schrijf ik de paarden die niet direct in het ideale plaatje passen niet gelijk af. Als ruiter maak je het paard voor een groot deel. Je kunt dus wel zeggen dat een paard wat te sloom is, maar ik vraag me dan af of je als ruiter zo weinig vertrouwen in jezelf hebt dat je dat niet op kunt lossen? Als je zo’n paard goed voor je been maakt, dan hoeft dat geen probleem te zijn. Er wordt soms in de handel wel heel makkelijk kritiek op een paard geleverd en veelal is dat onterecht. De paarden uit ons lijntje zijn in het begin ook niet allemaal makkelijk doordat ze zoveel karakter hebben, maar als je ze voor je wint dan doen ze alles voor je.”Ben je niet bang dat je toppaard straks weer verkocht moet worden om de schoorsteen te laten roken?“Ondertussen hebben we de luxe dat we de goede paarden iets langer aan kunnen houden. Als ze hun belofte waarmaken, dan krijg je er uiteraard ook meer geld voor. Maar dat is wel een risico. Als sporter baal je als je een goede verkoopt, maar deze kun je vaak het beste verkopen en als het dan past moet het toch een keer. Gelukkig wordt Navarone niet zomaar verkocht. Ik kan er goed mee overweg en hij wordt steeds makkelijker te rijden en constanter, maar het is nog steeds geen gemakkelijk paard. Ik heb dus eigenlijk geluk dat hij zo speciaal is en nog niet iedereen er mee kan rijden. Daarnaast wint hij zo veel dat hij zijn eigen kosten en van nog een paar paarden wel betaalt.”Je bent sinds kort ook eventing gaan rijden. Hoe dat zo?“Ja dat klopt! Kim geeft dressuurles aan twee eventingamazones en die hebben mij overgehaald om het een keer te proberen. Ik heb toen een vijfjarig M-springpaard en een zesjarige op Z niveau meegenomen naar een oefencross en dat beviel wel. Het was voor hun redelijk laag, maar ze werden helemaal enthousiast van de andere hindernissen en het snellere tempo. Ik had me zelfs voor een wedstrijd opgegeven, omdat ik toch wel heel fanatiek werd. Maar deze is helaas niet doorgegaan door corona. Van mijn eventingplannen horen jullie dus nog nadat ik mijn eerste wedstrijd heb gereden!”Hoe kijk je naar de toekomst? Waar sta je over een paar jaar?“De weg naar de top is lang, dus ik vind het belangrijk om de weg daarnaartoe zo mooi mogelijk te maken. Ik kan echt genieten van het opleiden en focus me niet alleen op de resultaten. Natuurlijk is de top mijn droom, maar daarvoor moet ik nog wel een stapje verder en daar komen grotere investeringen bij kijken.Het zou leuk zijn als er iemand komt die daarin mee wil investeren, maar zonder diegene zet ik me ook met veel plezier in om steeds een stapje verder te komen.”Succesvolle stamDe familie Morsink heeft met stammoeder Dakina (v. Amor x Nimmerdor) een succesvolle lijn met springpaarden weten te fokken met veel vermogen. Iets wat één van de belangrijkste pijlers is in de springpaardenfokkerij, maar wat bij familie Morsink 25 jaar geleden al topprioriteit was. Uit Dakina komen, zonder dat er ET met haar gedaan is, met Lexicon (v. Voltaire), Carthino Z (v. Carthago Z), Faithfull (v. For Keeps), Clintino (v. Clinton) en Navarone Z (v. Nabab de Reve) al vijf paarden die op 1.50/1.60-niveau springen. Dat is een unicum wat prestaties bij fokmerries betreft. Daarnaast gaf ze ook de KWPN en DWB gekeurde hengst Hofnar (v. Rex Magna xx) die Inter I geklasseerd staat. Lexicon en Carthino Z zijn ook KWPN gekeurde hengsten. En dat allemaal uit één merrie. Uit de generaties daarna komen nog veel meer geweldige sportpaarden voort die presteren op het hoogste niveau, zoals Zekina Z (v. Zandor Z) onder Jane Richard Philips en Chaqui Z (v. Chacco Blue) met Shane Sweetman.Wie is Gerben Morsink?Leeftijd: 32Woonplaats:Enschede (stal in Beuningen)Vrouw en kinderen:getrouwd met Kim, twee zoontjes Mick en DexTopprestaties:2018 Zilver NK Senioren met Navaronne Z (v. Nabab de Reve), 2x brons, 1 x zilver en 2 x goud op het WK jonge springpaarden in Lanake...