De PvdD maakt een stiekeme opmars, tussen al het 'boerengeweld'

Het waren de ronkende trekkers en de protestborden die de afgelopen maanden steevast een plekje kregen in het nieuws. In de Provinciale Staten van Brabant buitelden de partijen over elkaar heen als het ging over het wel of toch niet aanpassen van de deadline voor stalaanpassingen. De Partij voor de Dieren houdt zich staande in dat geweld. En groeit gestaag door.
Ook het provinciebestuur zag half december in dat de datum voor de stalaanpassingen van 1 januari 2024 niet meer houdbaar is. De vraag: per wanneer moeten die aanpassingen dan wél zijn doorgevoerd. Het CDA stapt voor de verkiezingen radicaal af van wat er in de coalitie was afgesproken en ook de VVD neemt voorzichtig een andere afslag. Alles voor het behoud van de zetels.In al dat geweld boekte de Partij voor de Dieren een bijna stille overwinning. Boeren die hun stal moeten aanpassen maar binnen een afzienbare tijd stoppen met hun bedrijf, hoeven die kosten niet te maken maar kunnen ook hun veestapel afbouwen om aan de emmissie-eisen te voldoen. Een overwinning voor de partij, waar je vervolgens bijna niemand over hoorde. En dat is niet nieuw, zegt Anne-Miep Vlasveld. Haar eerste termijn in de Staten van Brabant zit er bijna op. "Lang werden we gezien als extreem. Maar het fijne is dat wij altijd hebben vastgehouden aan hetzelfde verhaal. Je ziet dat gevestigde partijen langzaam opschuiven. Onze boodschap komt steeds beter aan."
Eigenlijk is de Partij voor de Dieren inmiddels ook een 'gevestigde' partij. Sinds 2007 zit de PvdD in de Staten. Toch kostte het Anne-Miep moeite haar draai te vinden. "Wat zo logisch is, daar moet je heel hard voor vechten. Dat is denk ik wel de moeilijkste les die ik heb moeten leren in de politiek." Ze doelt op het feit dat veel standpunten van de PvdD inmiddels een soort gemeengoed zijn geworden. "Pas toen Tjeerd de Groot van D66 in de Tweede Kamer hardop zei dat de halvering van de veestapel een reëel scenario was, werd het een ding. Een 'fris geluid' werd het zelfs genoemd. Het geluid dat wij al jaren en jaren laten horen." En die voorbeelden heeft Anne-Miep genoeg. Zo refereert ze aan de motie die de partij negen jaar geleden al indiende: De bedrijfscatering laten bestaan uit biologische en lokale producten. "We werden weggehoond door alles en iedereen. En nu gaat de provincie dat dus gewoon doen."
Frustrerend is het wel af en toe. Het gevoel dat je er voor meerdere partijen soort van niet toe doet, terwijl partijen wel steeds meer opschuiven naar jouw gedachtengoed. "De huidige vorm van landbouw is een onhoudbaar systeem, iedereen weet het. Daar gaan we nu eindelijk wat aan doen." Dat de credits dan niet voor haar partij zijn, maakt haar niet uit. "Wij zijn als bamboe. We buigen mee en veren dan gewoon weer terug." Stiekem heeft het ook een voordeel, dat ze met enige regelmaat niet serieus worden genomen. "Kijk naar Mark van den Oever (voorman van Farmers Defence Force). Die is vooral boos op de VVD, het CDA en op D66. Over ons hoor je hem niet. Boeren denken; die zijn toch al gek in hun hoofd, het zet geen zoden aan de dijk want het is geen bestuurspartij."
Sinds afgelopen maart zit de Partij voor de Dieren ook in de gemeenteraad van vier grote Brabantse steden. Anne-Miep is fractievoorzitter in Tilburg. "Zo zie je maar dat je met een en hetzelfde verhaal je uiteindelijk mensen overtuigt. Al wordt het een gevecht van de lange adem."Zorgen over de Statenverkiezingen van maart zijn er zeker. Het kan volgens Anne-Miep twee kanten op. Met een voorspelde stevige opkomst van de BoerBurgerBeweging kan er zomaar een andere wind gaan waaien in Brabant. "Daar kan ik wel gefrustreerd over gaan zitten doen, maar ik hoop op een goede toekomst voor onze kinderen. Dit is het moment om er iets aan te doen en ik doe in elk geval mijn uiterste best om dat te proberen."

De PvdD maakt een stiekeme opmars, tussen al het 'boerengeweld' (omroepbrabant.nl)

Het waren de ronkende trekkers en de protestborden die de afgelopen maanden steevast een plekje kregen in het nieuws. In de Provinciale Staten van Brabant buitelden de partijen over elkaar heen als het ging over het wel of toch niet aanpassen van de deadline voor stalaanpassingen. De Partij voor de Dieren houdt zich staande in dat geweld. En groeit gestaag door. Ook het provinciebestuur zag half december in dat de datum voor de stalaanpassingen van 1 januari 2024 niet meer houdbaar is. De vraag: per wanneer moeten die aanpassingen dan wél zijn doorgevoerd. Het CDA stapt voor de verkiezingen radicaal af van wat er in de coalitie was afgesproken en ook de VVD neemt voorzichtig een andere afslag. Alles voor het behoud van de zetels.In al dat geweld boekte de Partij voor de Dieren een bijna stille overwinning. Boeren die hun stal moeten aanpassen maar binnen een afzienbare tijd stoppen met hun bedrijf, hoeven die kosten niet te maken maar kunnen ook hun veestapel afbouwen om aan de emmissie-eisen te voldoen. Een overwinning voor de partij, waar je vervolgens bijna niemand over hoorde. En dat is niet nieuw, zegt Anne-Miep Vlasveld. Haar eerste termijn in de Staten van Brabant zit er bijna op. "Lang werden we gezien als extreem. Maar het fijne is dat wij altijd hebben vastgehouden aan hetzelfde verhaal. Je ziet dat gevestigde partijen langzaam opschuiven. Onze boodschap komt steeds beter aan." Eigenlijk is de Partij voor de Dieren inmiddels ook een 'gevestigde' partij. Sinds 2007 zit de PvdD in de Staten. Toch kostte het Anne-Miep moeite haar draai te vinden. "Wat zo logisch is, daar moet je heel hard voor vechten. Dat is denk ik wel de moeilijkste les die ik heb moeten leren in de politiek." Ze doelt op het feit dat veel standpunten van de PvdD inmiddels een soort gemeengoed zijn geworden. "Pas toen Tjeerd de Groot van D66 in de Tweede Kamer hardop zei dat de halvering van de veestapel een reëel scenario was, werd het een ding. Een 'fris geluid' werd het zelfs genoemd. Het geluid dat wij al jaren en jaren laten horen." En die voorbeelden heeft Anne-Miep genoeg. Zo refereert ze aan de motie die de partij negen jaar geleden al indiende: De bedrijfscatering laten bestaan uit biologische en lokale producten. "We werden weggehoond door alles en iedereen. En nu gaat de provincie dat dus gewoon doen." Frustrerend is het wel af en toe. Het gevoel dat je er voor meerdere partijen soort van niet toe doet, terwijl partijen wel steeds meer opschuiven naar jouw gedachtengoed. "De huidige vorm van landbouw is een onhoudbaar systeem, iedereen weet het. Daar gaan we nu eindelijk wat aan doen." Dat de credits dan niet voor haar partij zijn, maakt haar niet uit. "Wij zijn als bamboe. We buigen mee en veren dan gewoon weer terug." Stiekem heeft het ook een voordeel, dat ze met enige regelmaat niet serieus worden genomen. "Kijk naar Mark van den Oever (voorman van Farmers Defence Force). Die is vooral boos op de VVD, het CDA en op D66. Over ons hoor je hem niet. Boeren denken; die zijn toch al gek in hun hoofd, het zet geen zoden aan de dijk want het is geen bestuurspartij." Sinds afgelopen maart zit de Partij voor de Dieren ook in de gemeenteraad van vier grote Brabantse steden. Anne-Miep is fractievoorzitter in Tilburg. "Zo zie je maar dat je met een en hetzelfde verhaal je uiteindelijk mensen overtuigt. Al wordt het een gevecht van de lange adem."Zorgen over de Statenverkiezingen van maart zijn er zeker. Het kan volgens Anne-Miep twee kanten op. Met een voorspelde stevige opkomst van de BoerBurgerBeweging kan er zomaar een andere wind gaan waaien in Brabant. "Daar kan ik wel gefrustreerd over gaan zitten doen, maar ik hoop op een goede toekomst voor onze kinderen. Dit is het moment om er iets aan te doen en ik doe in elk geval mijn uiterste best om dat te proberen."