« Forum

Juridisch: Laadt ‘ie of niet?

Wanneer een koper een juniorenpaard heeft gekocht blijkt al snel dat hij niet wil laden. Het paard heeft echter veel springervaring en is meer dan honderd keer op concours geweest. Als het laadprobleem desastreuze vormen aanneemt en het paard ook nog eens overlijdt, wil de koper de koop ontbinden. Kan dat?Tekst: Yvonne Buis-Franken I Foto’s: IstockphotoAankoop paardHet is het voorjaar van 2016 als een moeder een paard koopt voor haar jarige dochter. Dochter maakt de overstap van de pony’s en wil nu de overstap maken naar de junioren. Waardoor ze op zoek zijn naar een paard. Hun oog valt op een 8-jarige ruin met al de nodige springervaring. Gedurende de jaren is hij al meer dan honderd keer uitgebracht, daarbij altijd vervoerd in een vrachtwagen of een busje, zowel met andere paarden als alleen. Enkele dagen na goedkeuring bij de dierenkliniek wordt het paard opgehaald door de koper en met een trailer naar hun huis gebracht.Eerste problemenDe eerste drie weken, wordt het paard thuis getraind, maar dan gaat de jonge amazone voor het eerst naar haar trainer. Het kost haar en haar moeder enige moeite om het paard op de trailer te krijgen. De keren hierna loopt de laadtijd op tot 90 minuten, waardoor zelfs wedstrijden worden gemist. De verkoper wordt drie weken na aankoop gebeld en gevraagd te helpen. Zij krijgt het paard in korte tijd op de trailer. Daarbij geeft zij de nodige tips, maar de problemen blijven. De koper roept er iemand bij die verstand zou hebben van trailerladen om het probleem van het niet willen laden te verhelpen. Tijdens die sessie wordt het paard onwel waarbij hij valt op de laadklep en daar circa tien minuten buiten bewustzijn blijft liggen. Twee dagen later wordt een fractuur in een halswervel vastgesteld. Er wordt geprobeerd deze fractuur te behandelen, maar dat lukt niet. Hierop wordt in goed overleg met de dierenarts en de kopers, een kleine twee maanden na aankoop het paard ingeslapen.Non-conformiteitBijna een jaar is het dan stil totdat de verkoper een brief ontvangt van de advocaat van de koper. Zij willen de koop ontbinden vanwege non-conformiteit. Advocaat Wibe Reddingius van Langelaar Klinkhamer Advocaten in Rotterdam wordt gevraagd de verkoper bij te staan. “Non-conformiteit betekende in dit geval dat het paard niet de eigenschappen heeft om als juniorenpaard te fungeren. Die vraag moest dus beantwoord worden.” Reddingius vond dat er sprake was van verjaring. “De eerste brief met een beroep op ontbinding werd een jaar en circa twee weken na de aankoop van het paard verzonden. De verjaringstermijn is een jaar. De rechter achtte echter bewezen dat drie weken na de koop de verkoper al was ingelicht, zij was tenslotte gebeld met de vraag om te helpen. Het beroep op ontbinding was dus nog net tijdig gedaan. Daarom verwierp de rechter het beroep op verjaring.” Daarna was de vraag of het een consumentenkoop was of niet. “Dit maakt veel verschil voor de bewijsvoering. Weliswaar fokte de verkoper paarden, had zij meerdere paarden en was zij veelvuldig te vinden op concours, zij had geen KvK-nummer, was niet btw-plichtig en het geld werd op haar privérekening gestort. Dus een koop tussen twee privépersonen. Daarmee ligt automatisch de bewijslast bij de koper.”Normale tijd van ladenTussen de koper en verkoper was onenigheid over de duur dat het laden zoal duurde. Om te beginnen wilde de rechter daarom vaststellen wat als een normale tijdsduur van laden wordt gezien. Na diverse getuigenverklaringen kwam dat uit op enkele minuten. De koper gaf aan dat, ook toen de verkoper erbij was, het laden altijd meer dan twintig minuten duurde. De verkoper herinnerde zich dat echter anders. Zij gaf aan dat alle keren dat zij erbij was, op de dag van ophalen en de keer dat zij hielp, het paard er binnen enkele minuten op stond. Daarnaast werd vastgesteld dat de deskundigheid van de persoon die als ‘specialist’ werd ingeschakeld, op geen enkele wetenschap was berust. “De koper werd dus naar huis gestuurd met de opdracht te bewijzen dat het paard niet te laden was en dat dit gedrag zijn oorzaak vond in eigenschappen van het paard zelf en niet in handelen of nalaten van de zijde van de verkoper.” Op de volgende zitting werden diverse getuigen gehoord. Daarbij kwam naar voren dat het gedrag van het paard steeds verder verslechterde en er gebruik was gemaakt van diverse hulpmiddelen zoals de longe, een zweep en een hengstenketting om het paard in de trailer te krijgen. “Maar wat voor de rechter doorslaggevend was, was het feit dat het niet altijd lang duurde om het paard te laden, maar dat het paard met het nodige geduld en oefening wel binnen de gebruikelijke duur geladen kón worden. Het paard miste dus niet de eigenschappen om op gebruikelijke wijze in een trailer te worden vervoerd. Dan had het laadprobleem zich namelijk alle keren moeten manifesteren.” En daarmee stelde de rechter de koper in het ongelijk.Dit artikel is eerder gepubliceerd in Hoefslag Magazine, en alleen voor abonnees online te leze...

---

Juridisch: Laadt ‘ie of niet? (dehoefslag.nl) Wanneer een koper een juniorenpaard heeft gekocht blijkt al snel dat hij niet wil laden. Het paard heeft echter veel springervaring en is meer dan honderd keer op concours geweest. Als het laadprobleem desastreuze vormen aanneemt en het paard ook nog eens overlijdt, wil de koper de koop ontbinden. Kan dat?Tekst: Yvonne Buis-Franken I Foto’s: IstockphotoAankoop paardHet is het voorjaar van 2016 als een moeder een paard koopt voor haar jarige dochter. Dochter maakt de overstap van de pony’s en wil nu de overstap maken naar de junioren. Waardoor ze op zoek zijn naar een paard. Hun oog valt op een 8-jarige ruin met al de nodige springervaring. Gedurende de jaren is hij al meer dan honderd keer uitgebracht, daarbij altijd vervoerd in een vrachtwagen of een busje, zowel met andere paarden als alleen. Enkele dagen na goedkeuring bij de dierenkliniek wordt het paard opgehaald door de koper en met een trailer naar hun huis gebracht.Eerste problemenDe eerste drie weken, wordt het paard thuis getraind, maar dan gaat de jonge amazone voor het eerst naar haar trainer. Het kost haar en haar moeder enige moeite om het paard op de trailer te krijgen. De keren hierna loopt de laadtijd op tot 90 minuten, waardoor zelfs wedstrijden worden gemist. De verkoper wordt drie weken na aankoop gebeld en gevraagd te helpen. Zij krijgt het paard in korte tijd op de trailer. Daarbij geeft zij de nodige tips, maar de problemen blijven. De koper roept er iemand bij die verstand zou hebben van trailerladen om het probleem van het niet willen laden te verhelpen. Tijdens die sessie wordt het paard onwel waarbij hij valt op de laadklep en daar circa tien minuten buiten bewustzijn blijft liggen. Twee dagen later wordt een fractuur in een halswervel vastgesteld. Er wordt geprobeerd deze fractuur te behandelen, maar dat lukt niet. Hierop wordt in goed overleg met de dierenarts en de kopers, een kleine twee maanden na aankoop het paard ingeslapen.Non-conformiteitBijna een jaar is het dan stil totdat de verkoper een brief ontvangt van de advocaat van de koper. Zij willen de koop ontbinden vanwege non-conformiteit. Advocaat Wibe Reddingius van Langelaar Klinkhamer Advocaten in Rotterdam wordt gevraagd de verkoper bij te staan. “Non-conformiteit betekende in dit geval dat het paard niet de eigenschappen heeft om als juniorenpaard te fungeren. Die vraag moest dus beantwoord worden.” Reddingius vond dat er sprake was van verjaring. “De eerste brief met een beroep op ontbinding werd een jaar en circa twee weken na de aankoop van het paard verzonden. De verjaringstermijn is een jaar. De rechter achtte echter bewezen dat drie weken na de koop de verkoper al was ingelicht, zij was tenslotte gebeld met de vraag om te helpen. Het beroep op ontbinding was dus nog net tijdig gedaan. Daarom verwierp de rechter het beroep op verjaring.” Daarna was de vraag of het een consumentenkoop was of niet. “Dit maakt veel verschil voor de bewijsvoering. Weliswaar fokte de verkoper paarden, had zij meerdere paarden en was zij veelvuldig te vinden op concours, zij had geen KvK-nummer, was niet btw-plichtig en het geld werd op haar privérekening gestort. Dus een koop tussen twee privépersonen. Daarmee ligt automatisch de bewijslast bij de koper.”Normale tijd van ladenTussen de koper en verkoper was onenigheid over de duur dat het laden zoal duurde. Om te beginnen wilde de rechter daarom vaststellen wat als een normale tijdsduur van laden wordt gezien. Na diverse getuigenverklaringen kwam dat uit op enkele minuten. De koper gaf aan dat, ook toen de verkoper erbij was, het laden altijd meer dan twintig minuten duurde. De verkoper herinnerde zich dat echter anders. Zij gaf aan dat alle keren dat zij erbij was, op de dag van ophalen en de keer dat zij hielp, het paard er binnen enkele minuten op stond. Daarnaast werd vastgesteld dat de deskundigheid van de persoon die als ‘specialist’ werd ingeschakeld, op geen enkele wetenschap was berust. “De koper werd dus naar huis gestuurd met de opdracht te bewijzen dat het paard niet te laden was en dat dit gedrag zijn oorzaak vond in eigenschappen van het paard zelf en niet in handelen of nalaten van de zijde van de verkoper.” Op de volgende zitting werden diverse getuigen gehoord. Daarbij kwam naar voren dat het gedrag van het paard steeds verder verslechterde en er gebruik was gemaakt van diverse hulpmiddelen zoals de longe, een zweep en een hengstenketting om het paard in de trailer te krijgen. “Maar wat voor de rechter doorslaggevend was, was het feit dat het niet altijd lang duurde om het paard te laden, maar dat het paard met het nodige geduld en oefening wel binnen de gebruikelijke duur geladen kón worden. Het paard miste dus niet de eigenschappen om op gebruikelijke wijze in een trailer te worden vervoerd. Dan had het laadprobleem zich namelijk alle keren moeten manifesteren.” En daarmee stelde de rechter de koper in het ongelijk.Dit artikel is eerder gepubliceerd in Hoefslag Magazine, en alleen voor abonnees online te leze...